یک تجربه از یک گفتگوی دوستانه

امروز با یکی از دوستان قدیمی چت می‌کردیم. حرف به ازدواج کشید و دوستم به تخطئه به من می‌گفت که ازدواج مثل یک داروی تلخ می‌مونه، باید یکهو سر بکشیش، وگرنه اینجور روابط اگر از یک حدی طولانی‌تر بشن، به چیز(!) می‌رن. من با دوستم کاملاً موافقم، فقط مشکل اینجاست که اگر کسی منو یکهو سر بکشه، احتمالاً بالا خواهد آورد! معمولاً یک چند سالی زمان می‌خواد تا من (با شکرمالی اضافه و افزودن سایر افزودنی‌های مجاز) قابل هضم بشم!

و اما نکته کنکوری: وقتی می‌خواهید نکته مهمی رو به کسی بفهمونید، ظرافت به خرج ندهید! کاملاً ساده و زمخت، با توضیحات کامل و مفصل و صریح مطلب رو شرح بدید، وگرنه ممکنه ظرافت شما (که همیشه با ایهام همراهه، وگرنه دیگه ظرافت نیست!) اشتباه درک بشه و شما مجبور بشید نیم ساعت آسمان به ریسمان ببافید تا از دل طرف در بیارید، تازه باز هم ممکنه شک طرف از بین نره!