در رهگذار باد

آن کس که باد می کارد، توفان درو می کند.

یک درخت نیست و دو، جنگل که به تبر توانیش انداخت

بعضی را باید پیش پایشان را آب و جارو کرد، بعضی پس پایشان را

یکی این شعر را به کروبی یاد بدهد

خاقانی*، انوری** را هجوی گفت. انوری برآشفته و در پاسخ این نوشته فرستاد:

خـاقـانـیـا! اگـرچـه سـخــن نیــک دانیــا
پــنـدی دهـم تـو را، بـشـــــنـو رایـگانیـا
هجو کسی مکن که ز تو مِه بُوَد به سن
شــایــد تـو را پـــدر بُــوَد و تــو ندانیـا!

* شاعر معروف سده ۵ هجری
** شاعر دیگر معروف و پدر زن خاقانی